Week 25

En zo zijn we inmiddels in week 25 beland.
Op het moment van dit schrijven is het vies warm in Drenthe. Het zweet parelt op m'n neus en voorhoofd. Dat houdt dus in dat we weer flink zout tot ons moeten nemen.
Ik kan inmiddels met zekerheid zeggen dat ik absoluut níet gemaakt ben voor dit soort temperaturen. Ik voel me er niet lekker door en als ik in beweging kom, hijg ik als een ziek, oud paard. Het zal door de hoge luchtvochtigheid komen. Fijn is anders.

Toch kan ik me niet herinneren dat ik er als kind zoveel last van had. Ik vond de zomer en de warmte heerlijk. Paradeerde rond in korte broeken en vond het heerlijk om naar het zwembad te gaan.
Nu vind ik de zomer wel fijn, maar dan wel met aangenamere temperaturen alsjeblieft.
Momenteel sluit ik me het liefst op in huis, voor de ventilator. Omdat het buiten gewoon niet te doen is.

Afgelopen vrijdag ben ik naar mijn ouders geweest waar de barbecue al klaar stond. Broer, schoonzus, nichtje Alyssa, mijn tante en nichtje waren ook aanwezig. Dat was erg gezellig. Het zag er niet naar uit dat het fijn barbecue-weer zou worden, maar uiteindelijk viel dat honderd procent mee, dankzij een partytent en een terraskachel.
Ik voelde me niet helemaal lekker dus ik ben niet de hele avond gebleven. Omdat Albert een opdracht had voor zijn nieuwe onderneming Studio Valthermond was ik die avond alleen en heeft mijn moeder mij naar bed geholpen.
De volgende dag vierde mijn schoonzusje haar 26e verjaardag. Ik ben die zaterdag lekker lang op bed blijven liggen om goed uitgerust naar de verjaardag te kunnen. Dat werkte want ik voelde me stukken fitter dan de dag daarvoor.
Het was gezellig en tot mijn blijdschap werd Alyssa wakker en mocht ze nog even bij ons in de kamer zitten, waar ze algauw weer de grootste lol had met alle opa's, oma's en oom's en tante's.
De zondag was dus wederom een dag van inhalen. Vaderdag hebben wij dit jaar maar even uitgesteld naar een andere zondag.

Deze week staat er gelukkig weinig in mijn agenda. Het enige dát in mijn agenda staat is een leuk uitje voor de vrijdagavond met mijn moeder, tante, schoonzusje en nichtje Tanja. We gaan gezellig met z'n vijven naar El Zorro, waarvoor ik nog een dinerbon had liggen. Ik heb er gigantisch veel zin in. Hopelijk valt het dan met de temperaturen wat mee zodat we niet al zwetend leeglopen aan tafel.
Mijn vriendinnetje M was gisteren jarig, maar die zit heerlijk met manlief en kids in het bloedhete Italië. Ik zal haar opzoeken zodra ze weer terug zijn.

En nu?? Nu eerst lekker eten en dan daarna nog even horizontaal op bed. Sinds enkele maanden heb ik er een gewoonte van gemaakt om na het avondeten even op bed te gaan om te slapen. Ik vind het een heerlijke gewoonte. Ben het klaarblijkelijk ook nodig. En dus geven we daar maar gewoon aan toe.

Toedeloe.......,

Alyssa's eerste verjaardag (deel II)

En toen was het zomaar opeens donderdag en vierde Alyssa haar eerste verjaardag.
Wat een bijzonder moment zeg.
Mijn broer en schoonzusje hadden vrij genomen zodat het verjaardagsfeestje 's middags kon plaatsvinden.
Ik had me er enorm op verheugd; want het is natuurlijk niet niks; zo'n eerste verjaardag.
En we hadden ook nog eens heel veel geluk; het weer zat mee. Het feestje werd dus in de tuin gevierd.

Om twee uur togen wij naar de jarige Job, die al fris en fruitig in haar kinderstoel zat te koekeloeren en genoot van de, al aanwezige, feestgangers. In prachtige kleertjes zoals het een echte prinses betaamd.
Van mijn ouders en ons heeft ze een glijbaantje gekregen. Zo'n kinderding, van plastic, met vier treetjes hoog.

 Ze kan er nu nog niet zelfstandig gebruik van maken, maar hopelijk over niet al te lange tijd wel.
Ook heeft ze kleertjes gekregen, boekjes, spulletjes voor in de zandbak én van haar tante Lillian, oom Joost en oom Arne Jan een zandbak, in de vorm van een schelp. Dus die spulletjes voor in de zandbak komen goed van pas.

 Uiteraard was er heerlijke taart waar ook de kleine een paar hapjes van heeft mogen snoepen.
Het afgelopen jaar is om gevlogen. En eerlijk is eerlijk; ik vind het eigenlijk veel te hard gaan.
Zo wandelt ze al aan de hand en staat ze soms zelfs even, zonder ondersteuning, rechtop stil. Ze zwaait en roept ondertussen "Da da" en ook het woordje "Oooop pa" komt vaak voorbij. Het is een echt buitenkind. Ze vind het heerlijk om buiten te zijn. Net als haar papa vroeger. Wandelen in de wandelwagen of voor op de fiets bij opa zijn dan ook helemaal het einde.
Mijn ouders gingen een paar weken terug met haar boodschappen doen en al die tijd zat ze vrolijk in het boodschappenwagentje te zwaaien naar de mensen, ondertussen steeds "Da da" (dag dag) roepend.
Wat een heerlijk meiske is het toch.
Ik ben dol op die kleine prinses.

Alyssa's eerste verjaardag

Zoals ik al in mijn vorige blog schreef, word mijn kleine nichtje Alyssa aanstaande donderdag 1 jaar.
Het is verbazingwekkend hoe snel dit jaar is omgevlogen. Alle kleine hoogtepunten in haar leventje hebben we nu meegemaakt; verjaardagen, Sinterklaas, kerst, oud & nieuw, etc etc.
Ze staat op het punt om te lopen. Wéér een hoogtepunt.
Allemaal heel mooi natuurlijk, maar met weemoed bedenk ik dat het 'baby-zijn' er nu echt af is. Ze is gewoon geen baby meer. Ze krijgt 's avonds nog een zogenaamde papfles, maar voor de rest eet mevrouw gezellig mee. Ze heeft zo haar voorkeuren, al moet ik eerlijk bekennen dat ze absoluut geen moeilijke eter is. Het merendeel wat men in haar giechel schuift wordt met smaak verorbert.

Gewoon lekker rustig bij tante Alie op schoot zitten zit er ook niet meer in. Baby's die eigenlijk geen baby meer zijn, zijn stukken beweeglijker en willen álles zelf doen. Ik verbaas me meer dan eens hoeveel uithoudingsvermogen dit meisje heeft. Ik heb, na twee uurtjes in haar nabijheid te zijn geweest, mijn tong op de vloer liggen. En dan is zij nog steeds zo fit als een hoentje (en ook nog net zo beweeglijk en druk als twee uur daarvoor). Meestal moet de grote prinses (ik dus) even slapen en bijkomen als ik weer in het gezelschap van de kleine prinses (Alyssa) ben geweest.
Dat neemt niet weg dat ik gewoon ontzettend van haar geniet. Ik ben dol op dit kleine meisje en vind het een verrijking van m'n leven. Een verrijking voor mijn familie.

Waar ik ook enorm van geniet is de manier waarop Alyssa met Albert omgaat. Als ze bij hem op schoot zit, legt ze heel vaak even haar hoofdje tegen z'n borst alsof ze even 'pauze' heeft en dit contact gewoon even prettig vind.
Nog leuker vind ik het om mijn ouders te zien. Die zijn ook dol op het meisje. Het is gewoon vertederend om te zien hoe mijn vader, van nature toch een beetje een brombeer, met haar omgaat en andersom.
Ze houd enorm van stoeien en dan moet je juist bij mijn vader zijn.

Ik heb een fotocollage gemaakt; Alyssa in een jaar tijd. Van juni vorig jaar, tot nu.

Donderdag vieren we haar verjaardag. Er zullen foto's gemaakt worden en die zal ik ongetwijfeld met jullie delen in mijn volgende blog.