Kaarten

Het is een tijdje stil geweest vanaf deze kant.
Dat wil overigens niet zeggen dat er helemaal niets gebeurd is. Ik ben momenteel weer wat vaker op Hyves te vinden en kijk nu ook weer met enige regelmaat op Facebook. Dus lag dit even stil.

Tussen de 'normale' (lees; standaard) dingen door heb ik me vooral erg bezig gehouden met m'n nieuwste hobby; namelijk het maken van kaartjes.
Na járen van freubelen met kraaltjes, slotjes, kettelstiften, elastiek, etc etc, had ik het helemaal gehad met deze hobby. Ik had er overigens wel behoorlijk in geïnvesteerd maar wat heb je eraan als je er niets meer mee doet of, zoals in mijn geval, een ergernis begint te worden.
Dus ik heb de boel eens bekeken, weg gegooid wat weg kon, alles op de gevoelige plaat vast gelegd en verkocht via Marktplaats aan mensen in Gelderland.
Met mijn nieuw verworven rijkdom heb ik wat spullen gekocht die ik noodzakelijk acht voor mijn nieuwe hobby. En ik ben er inmiddels achter; ook dít is een duur grapje.

Van Albert heb ik, voor ons trouwen (20 augustus waren we 12 jaar getrouwd) een Cuttlebug gekregen. Een wat Alie???? Een Cuttlebug.
Het is een apparaatje waar je, met behulp van mallen, figuurtjes uit kunt snijden en vervolgens de figuurtjes kunt embossen. Tien jaar geleden was dat nog monnikenwerk, want je moest het allemaal handmatig doen, nu is daar dus de Cuttlebug. En wat een prachtig apparaat. Ik ben er helemaal verliefd op.
Naast het uitsnijden en embossen  ben ik in de ban geraakt van het stempelen. En sommige stempels moeten ingekleurd worden wat dus betekend dat we inkt in huis moeten halen.
Maar ja, wat heb je nu aan één of twee kleuren?? Daar begin je niet zoveel mee, dus dan moeten we gelijk een stuk of zes inktdoosjes kopen. Ik had namelijk eerst enkel een doosje zwarte inkt (voor het stempelen) en rood. Nou ja, een rode boom, rood gras, rode wolken, en ga zo maar door, dat lijkt toch niet zo heel mooi is mijn bescheiden mening. Dus ik heb nu een aantal inktdoosjes in huis met de hoofdkleuren zeg maar. Zodat ik wat meer keuzemogelijkheden heb als er gekleurd moet worden.
Nu ik dit zo schrijf merk ik wel hoe vreemd het moet klinken voor de buitenstaander; een zesendertigjarige vrouw die stempelt en met inkt haar tekeningen inkleurt. Klinkt behoorlijk ernstig nietwaar???

Maar ik heb een aantal voorbeelden gevonden en geloof me, als je die ziet krijg je spontaan zin om zelf bezig te gaan. Petra Tillman bijvoorbeeld. Zij maakt echt prachtige kaarten en dankzij een paar tips van haar zijde weet ik nu ook hoe ik bepaalde zaken moet aanpakken. Dus bedankt Petra.
Een ander fervent kaartenmaakster is Godelieve Tijskens. Ik sta iedere keer weer verbaasd van haar creaties. Prachtig vind ik het. Ik hoop ooit nog eens zulke mooie kaarten te kunnen maken, want wat deze twee dames doen vind ik bewonderingswaardig.

Maar hoe mooi en leuk ook, ik vind het enerzijds ook vermoeiend. Het inkleuren van de stempels heeft iets rustgevends maar de juiste stempel zoeken in die enorme (inmiddels goedgevulde) curverbox met kaartbenodigdheden en alles ook weer zo netjes mogelijk terug proppen heeft iets *zucht* vermoeiends.
En dus lijkt het ons nuttig om één van de slaapkamers boven, die beide niet in gebruik zijn, om te toveren tot Alie's hobbyhok. Enig nadelig puntje is natuurlijk dat we vanwege mijn gezondheid alles gelijkvloers hebben. In feite hoef ik niet meer boven te zijn, godzijdank. Want dát is gewoon een crime geworden. Maar het is ook niet bepaald handig meer om mijn hobby beneden uit te voeren. Althans; wil ik daar een goed overzicht over houden. En dát wil ik.
En dus zijn we  aan het overdenken of het misschien een goed idee is om een traplift aan te schaffen. Geen gloednieuwe hoor, want dat vind ik weer zonde van de euries.
Maar Marktplaats is bijvoorbeeld een goed begin om te zoeken.
Met een hobbykamer boven hoef ik niet alles gelijk op te ruimen, maar mag en kan ik de boel even de boel laten. Heb ik even geen zin meer, ik hoef me dan niet gelijk druk te maken om de spullen op te ruimen want niemand heeft er last van. Nu is het bijvoorbeeld al twee keer gebeurd dat we bij de salontafel onze warme maaltijd hebben genuttigd omdat de eethoek bezaaid lag met troepjes, kaartjes, papier enz. enz. Nu vind ik dat eten bij onze salontafel wel gezellig, maar Albert vind het wat minder leuk.

Ik kreeg laatst de vraag waarom ik in hemelsnaam de kraaltjes had verkocht en er weer een andere hobby voor had opgezocht. Simpel; je moet tóch iets te doen hebben. Ik vind freubelen erg leuk en ja, ik verstuur graag en regelmatig kaartjes. Dan sla ik toch twee vliegen in één klap??

Rest mij nog om een paar kaartjes te laten zien waar ik hard op heb zitten zwoegen en ploeteren. Misschien nog niet het beoogde resultaat, maar het begin is er.