Mond-tot-Mond loop

Afgelopen zaterdag werd dus de Mond-tot-Mondloop gelopen.
Voor de allereerste keer en ook meteen een groot succes te noemen. In een eerdere blog heb ik uitgelegd waar dit initiatief vandaan kwam en hoe het tot stand is gekomen.
 In diezelfde blog heb ik beschreven hoe een groepje mensen hier uit de buurt besloot om voor een goed doel te gaan lopen. Wat begon met vijf vrouwen eindigde met circa zestig lopers voor CF. Inderdáád; zestig (!!!).
Het was voor ons allen de eerste keer dat we zoiets op poten gingen zetten en ik moet dan ook eerlijk bekennen dat we hier wel van geleerd hebben. Er zijn absoluut dingen die ik voor een eventuele volgende keer anders zou doen of aanpakken.
Zo heeft niet iedere loper een sponsorpapier gekregen waarop hij of zij geld kon binnenhalen. Een enkeling heeft zich hier niets van aangetrokken en is zonder sponsorpapier geld gaan inzamelen, (zelfs een paar mensen die niet eens de loop zouden lopen) wat natuurlijk ook heel goed mogelijk is.
Ik schat dat er ongeveer tien lopers (die voor de ncfs zouden lopen) een papier hebben gekregen waarop ze de mensen konden noteren die zo gul waren om dit goede doel financieel te steunen.
Pas twee dagen vóór de Mond-tot-Mondloop zei ik tegen Albert; 'Dat hadden we dus anders moeten aanpakken. Feitelijk hadden alle 'ik loop voor cf-lopers' een papier moeten hebben.' Dat was Albert op dat moment met me eens, maar daar hadden we op dat moment natuurlijk niets aan. Maar goed, het is een les voor een eventuele volgende keer.

vlnr; Anita, Ingrid, Inge en Monique

Albert had voor mij een partytent opgezet waar ik samen met oa mijn moeder, mijn tante en mijn nichtje shirten verkocht ten bate van de ncfs.
Het was heerlijk weer, die bewuste zaterdag, en we zaten onder een boom nabij de start en finish. Een betere plek hadden we niet kunnen bedenken.
Eerst was daar de 1 kilometerloop voor de allerjongsten.
Daarna was het de beurt aan de volwassenen en jongvolwassenen die konden kiezen uit de 5 of 10 kilometer.
Geleidelijk aan druppelden de eerste lopers binnen. Ik vond het verbazingwekkend hoeveel mensen er nog met een t-shirt; ik loop voor cf, rondliepen. Zelfs hele jonge kinderen renden de 1 kilometer met 'ons logo' op hun rug. Het voelde zo goed om dat te zien. Alsof we allemaal even één waren op dat moment; ÉÉN TEGEN CF!!!
Omdat ik dit als een uitje zag, niet lachen alsjeblieft, had ik voor de gelegenheid lekkere broodjes klaar gemaakt. Een zelfgemaakte tonijnsalade, broodjes met rucola, huisgemaakte kruidenroomkaas met gerookte zalm en speciaal voor Albert; broodjes met rookvlees en ei. Alles keurig in zakjes en folie, lekker in de koelbox gekoeld. Samen met energiedrankjes en jus d'orange. Zo zouden wij de middag wel doorkomen.
Eén van de initiatiefnemers van de Mond-tot-Mondloop, de huisarts, was zo vriendelijk om iedereen welkom te heten en iedereen veel succes te wensen. Er werd tussen neus en lippen door wat tips de ether in gegooid wat te doen bij een ongeval, volgens de dokter moest een ieder voldoende drinken en moesten we een goede schuilplaats opzoeken in geval van onweer.
Huh, onweer??? Jawel, een aantal kilometer verder, in Ter Apel en Emmer Compascuum, onweerde het flink en dus werden de lopers alvast gewaarschuwd. Ikzelf ben als de dood voor onweer en mompelde; 'Nou dan ben ik hier hééééééeeeel snel weg. Ik blijf echt niet wachten tot de lopers terug zijn als het gaat onweren.'

Maar gelukkig bleef het in Valthermond en Tweede Exloërmond droog en hebben we geen onweer of iets dergelijks gehad. Opluchting bij Alie dus.

Zoals ik al zei; het was de allereerste Mond-tot-Mondloop en je kan stellen dat het een succes was. Ik geloof dat er circa vierhonderd deelnemers waren en dat is voor een eerste keer toch helemaal niet verkeerd. Waarschijnlijk zal dit aantal volgend jaar alleen nog maar groter zijn.
Wij in de tent hebben nog wel een paar shirts weten te verkopen, maar helaas zijn niet alle shirts verkocht.
Wij (Albert en ik) hebben zelf al een één en ander aan geld geteld en komen tot een heel mooi bedrag. Nu moeten we alleen nog een afspraak met het damesvijftal maken dat het lopen voor cf op gang bracht.
Zodat we alle ingezamelde bedragen kunnen optellen en dit bedrag over kunnen maken naar de ncfs.
De afspraak met die dames moet nog gemaakt worden, en ik zit te popelen om met z'n allen te gaan tellen. Maar helaas moet ik toch nog even geduld hebben, want ik ben de enige van hen die NIET werkt en dus alle tijd van de wereld heeft om te vergaderen, geld te tellen en dingen over te maken, hahaha.
De dames hebben stuk voor stuk een druk leven, hebben allemaal een gezin, werk en activiteiten buiten de deur, dus dat moet even gepland worden.

Wordt dus vervolgd.......