woensdag 4 juli 2012

Vermoeiend weekend

Het afgelopen weekend was vermoeiend.
Vrijdag had Albert een bruiloft te fotograferen en dus was ik op mezelf aan gewezen. Althans, 's middags.
's Ochtends had mijn mannetje het druk met de laatste voorbereidingen voor de buurtbarbecue die de volgende dag plaats had. 's Middags dus de bruiloft.
Mijn moeder kwam 's middags langs en we hebben even lekker buiten, in het zonnetje, een kop koffie gedronken. Het werd zelfs warm, dus ook nog maar de parasol op gezet.
Ik denk dat het door die middag kwam, maar ik was 's avonds enorm moe. De puf was er echt helemaal uit.

Zaterdag was hier de jaarmarkt, die net als onze buurtbarbecue én de TT in Assen op de laatste zaterdag in juni valt. Ik had het in mijn bol gekregen om voor mijn moeder en tante, die met allerlei rommeltjes op de markt stonden, een speciaal 'Alie-eitje' te fabriceren.
Daarvoor maak ik gebruik van een zogenaamde kookring van rvs die ik, ingesmeerd met boter, in een kleine koekenpan zet. Klontje boter erin en zodra die boter is gesmolten gaat er een ei in die kookring. Met een deksel op de kookring laat ik op een heel zacht vuur het ei stollen. Ondertussen besmeer ik een hardbroodje met boter en leg daar een plakje ham op. Het allermooiste zou uitgebakken ontbijtspek zijn, maar daar had ik beslist geen tijd voor...:-)
Zodra het eitje gestold is haal ik heel voorzichtig de kookring om het eitje vandaan en leg er dan plakjes kaas op. De deksel gaat natuurlijk weer over de pan, want de kaas moet smelten.
Als de kaas gesmolten is laat ik heel voorzichtig een bakspatel onder mijn eitje glijden en leg het eitje op het hardbroodje.
Ik moest dit echter niet twee keer doen, maar drie keer. Mijn nichtje stond ook bij het marktkraampje mee te helpen. En op het moment dat Albert en ik bezig waren met eitje nummer één, werd het springkussen gebracht die we geregeld hadden ivm de buurtbarbecue. En dus moest ik als een razende Roeland zelf drie eitjes op hardbroodjes fabriceren. Niet dat dát heel erg is, maar het was wel even heel intensief voor deze jongedame.
Ik was in ieders geval buiten adem toen ik op mijn scootmobiel plaats nam om de broodjes met 'Alie-eitje' af te leveren bij het werkende volk.
De broodjes vielen wel zeer in smaak en dat is toch altijd leuk om te horen en te zien.
Later die middag ben ik nog met Albert de markt over geweest. Waar ik spekkedikken heb gekocht bij een standje voor een goed doel (iets kerkelijks geloof ik), al ging het me niet direct om het goede doel, maar wel om de overheerlijke spekkedikken.
Verder heb ik nog een shirt gekocht en Albert één of andere plant met grote gele pluimen voor in de tuin.
Daarna had ik het wel gezien en wou ik graag naar huis. Lekker op de bank liggen. 


Ik heb enkele uren geslapen. De barbecue zou om vijf uur beginnen, maar ik had voor mezelf al besloten dat ik tot zes uur zou rusten. Het was uiteindelijk kwart voor zeven dat ik Albert een berichtje stuurde dat ik er klaar voor was. Nou ja, klaar..... Ik had een knallende koppijn, maar met een paar roze ibuprofenrakkers zou dat vast snel verholpen zijn.
De barbecue was dus al in volle gang toen ik m'n smoel liet zien. Maar gelukkig had ik niet veel gemist. Barbecue-man Jan stond al met z'n prachtige schort klaar om mij van een hamburger te voorzien. Die ik mij heerlijk heb laten smaken.
Het was een gezellige drukte. Bijna iedereen uit de straat was aanwezig, op een enkeling na. Zelfs de nieuwe buurtbewoners die hier een paar maanden geleden zijn komen wonen, waren aanwezig. En waren erg enthousiast over dit gezellige samenzijn.
Maar tegen tienen stak mijn hoofdpijn weer de kop op en gaf ik aan dat ik het wel goed vond zo.
Tegen twaalven ben ik naar bed gegaan en ik heb eigenlijk niet meer goed mee gekregen hoe laat Albert ons bedje in is gerold. Het zal ongetwijfeld een latertje zijn geweest, aangezien hij het zelf ook niet meer wist......


De volgende dag was ik gevloerd. Ik heb bijna de hele dag geslapen. En als ik niet sliep zat ik op de wc. Ik had klaarblijkelijk niet genoeg van de Creon geslikt de vorige avond en die rekening kreeg ik dus de volgende dag gepresenteerd. Gelukkig niet in de vorm van buikkrampen wat je eigenlijk wel zou verwachten. Nou ja, ik heb de zondag dus al poepend of slapend door gebracht. Het is weer eens wat anders.
Feit is wel dat ik dus volgend jaar niet zo veel dingen moet doen (en wil doen) omdat het mezelf alleen maar opbreekt aan het einde van de dag.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten