....kuurvrij....

Jaaaaaa, ik ben weer van het infuus af.
Drie weken geleden werd ik door Albert aangesloten en nu is de kuur alweer voorbij. En wat ben ik blij.
Het viel me deze keer zwaar!!!
Ik werd overvallen door een moeheid die ik gelukkig zelden meemaak tijdens een kuur. En helaas stak deze keer ook de duizelingen de kop weer op.
Die duizelingen zijn een bijwerking van de Tobramycine, één van de antitiotica's die ik kreeg. Ik krijg de Tobra altijd standaard bij iedere infuuskuur, want het is eigenlijk het enige goedje waar ik nog steeds sterk op reageer. En de ene kuur heb ik wél last van deze bijwerking, een andere keer niet. Soms duurt het een hele kuur lang, een andere keer zijn het van die duizelingmomentjes. Van die soort flitsen, die drie of vier seconden duren en dan ook weer weg zijn.
Het is meer lastig dan vervelend, want ik moet tijdens een kuur altijd alert zijn dat ik me, in geval van zo'n duizelinkje, vast kan grijpen.
Eén keer heb ik er erg lang last van gehad. Toen was het ook behoorlijk heftig en heeft het wel een jaar geduurt voor ik kon zeggen; "ja, nú is het écht over..." Toen kon ik ook niet goed tegen zonlicht en moest ik continue een zonnebril dragen omdat ik anders nog meer last van die duizelingen kreeg. En moest ik door Albert ondersteund worden tijdens het lopen. Dát was een waardeloze situatie kan ik je vertellen.
Die duizelingen zijn ook DE reden dat Albert mij, tijdens een kuur, liever niet alleen op de scootmobiel weg ziet gaan. Want stel je toch eens voor dat er onderweg iets gebeurt. Natuurlijk heeft hij hier wel een punt, maar ik houd juist zo van scooten op mijn scootmobiel en heb niet altijd zin om hem op sleeptouw mee te nemen.
Begrijp me niet verkeerd; ik vind het zálig om samen met Albert een ronde te maken, maar het is juist ook zo fijn om eens alleen erop uit te gaan....!
En nu kan dat dus weer. Wat een heerlijk vooruitzicht.
Ik ga vanavond extra lang in bad liggen dobberen. De plek waar de pleister heeft gezeten is niet alleen geïrriteerd, maar ook plakkerig (waar de plakranden van de pleister heeft gezeten), droog en schilferig. Ik heb vanmiddag aan de schilferige huid zitten plukken en pulken wat natuurlijk niet zo'n goed idee was. De huid is alleen maar geïrriteerder geraakt.
Vandaar mijn date met ons bad vanavond. 'k Zal 'ns kijken wat er nog in ons douchekastje staat. Het moet natuurlijk wel een beetje mild zijn en er moet lekker veel olie in zitten, want dat is mijn huid nu blijkbaar even nodig.
Gelukkig heb ik over de keuze aan bad-oliën geen gebrek. Ik ben als het ware 'verslaafd' aan douche,- en badspulletjes. Het is zelfs zo erg dat ik van Albert nu eerst niks meer mag kopen vóór er een flesje leeg is. Hij heeft ook gelijk hoor, de hele rand van ons bad is volgestouwd met allerlei flesje van Therme, Kneipp of huismerk-badderproducten. Dan heb ik in onze open kast nog drie mandjes die volgepropt zijn én dan heb ik het kastje boven het toilet nog niet eens genoemd. 
En er zijn nog zóveel badschuimsoorten die ik wil proberen en dus op mijn verlanglijstje staan. 
Maar voor vanavond denk ik dat ik het bij een simpele soort hou; lavendel. Óf toch maar lavendel met wilde roos....:-)
Nou ja, welke soort het ook word, ik kan me nu al verheugen op mijn badsessie.