de nieuwe zuurstofleverancier

De volgende blog is een oude blog die ik in januari 2008 op Hyves heb geschreven. Lees en ontdek hoe dom en bureaucratisch ook medische bedrijven kunnen zijn.

Sinds 1996 maak ik thuis gebruik van zuurstof. Eerst alleen 's nachts en bij inspanning (lees; sporten, wat ik eigenlijk  nooit doe...) en sinds enkele jaren ook overdag.

Mijn zuurstofgebruikende dagen ben ik begonnen bij Hoekloos. Een bedrijf dat ook de zuurstofvoorziening regelt aan het universitair medisch centrum Groningen.

Een bedrijf waar ik altijd érg tevreden over was.

Zij leverden een grote 'moedertank' waar ik thuis op aangesloten ben en bij die 'moedertank' hoort een klein draagbaar tankje, die ik kan aansluiten op die grote om hem te vullen, voor als ik eens weg wil of de deur uit ga.

Hiep hiep hoera, leve de vooruitgang in de gezondheidszorg.

De chauffeur van Hoekloos was altijd stipt op tijd en ging ook zuinig met de apparatuur om. Als het grote moedervat gevuld moest worden, en dat gebeurt wekelijks, werd er een steekwagentje gebruikt om het grote lompe vat naar de auto te brengen.

Iedere week werden er belangrijke spullen geleverd zoals slangetjes en water om de zuurstof te kunnen bevochtigen.

Ook als ik naar het bedrijf belde werd ik vriendelijk te woord gestaan. Hoekloos was één en al service.

Maar toen kreeg ik een brief van het ziekenfonds. Hoekloos werd klaarblijkelijk té duur en daarom was er een passend alternatief voor mij gevonden. Mijn zuurstof zou vanaf dat moment verzorgd worden door Vitail Air. Dat was jammer. Ik denk altijd; wat goed is, moet je goed laten.

En bovendien; goedkoper is per definitie níet altijd beter.

Maar ik had geen andere keus en dus nam ik afscheid van Hoekloos en verwelkomde ik de nieuwe zuurstofleverancier Vitail Air.

Eén ding waar ik wél erg blij om was, was dat Vitail Air nog volop reserves had van mijn favoriete neusbrilletje (slangetje dat in de neus gaat) nummer 1600. Slangetje 1600 werd geproduceerd in Amerika en die waren met de productie gestopt. En Hoekloos was door de voorraden heen.

Vital Air had nog voldoende reserves, dus dat maakte al een heleboel goed.

Als je vrij vaak zuurstof van het grote moedervat in het kleine draagbare tankje tankt, raakt de grote tank ook sneller leeg. Dat is eigenlijk heel logisch. Mijn eerste problemen met Vital Air kreeg ik toen ik zo rond de feestdagen er achter kwam dat er niet al te veel zuurstof meer in het grote moedervat zat. Ik was veelvuldig de deur uit geweest en bovendien stonden er nog twee dagen (kerst) op het programma om de deur uit te moeten. Kortom; om deze dagen toch bij mijn familie en schoonfamilie door te kunnen brengen moest mijn moedertank gevuld worden. Eén belletje naar Hoekloos was altijd voldoende om ervoor te zorgen dat er iemand langs kwam om de grote tank op nieuw te vullen.

Maar tot mijn grote verbazing kreeg ik een snauwerige vrouw voor de telefoon die mij bits meedeelde dat ik dan maar zuinig aan moest doen met de reserves die op dat moment nog in het vat zaten. Huh...., moest ik nu keihard gaan lachen ofzo....??

Maar nee, de vrouw aan de andere kant van de lijn was bloedserieus. Ik vroeg haar of zij mij kon vertellen hoe ik als zuurstofgebruiker spaarzaam met de zuurstof om moest gaan. Misschien dat ik wat minder moest gaan ademen ofzo...:-)

Ik was verbouwereerd dat er zo'n muts bij een leverancier van medische spullen werkte.

En zéér geïrriteerd dat ik werd afgescheept met een; "dan moet je maar zuinig aan doen met de kerst", schreef ik een brief naar mijn ziekenfonds. Die vervolgens reageerde met een makkelijk; "dat is iets tussen u en de zuurstofleverancier, daar hebben wij niks mee van doen."

Nou moe...., zij smeren mij toch een goedkopere leverancier aan, mag ik dan op z'n minst ook ff mijn beklag doen???

Een ander voorbeeld is dat er op een dag geen zuurstof meer uit het neusbrilletje kwam. Albert ging de hele lijn langs en kwam uiteindelijk uit bij de luchtbevochtiger, die louter en alleen uit plastic onderdelen bestaat. Makkelijke scheurbare onderdelen. En een plastic schroefdopje was inderdaad gescheurd en ja hoor, wij hadden natuurlijk op dat moment geen reserves meer in de kast liggen. Bij Hoekloos was een koerier gestuurd om ons gelijk een hele voorraad van die dopjes te geven, maar Vital Air adviseerde Albert om waar mogelijk de boel 'bij elkaar te houden met plakband'. En dat heeft hij dus ook gedaan.

De chauffeurs gaan stuk voor stuk ruig om met het materiaal. Er worden géén steekkarretjes gebruikt om de grote tanks naar de auto te duwen. Nee, met grof geweld worden de tanks over de stoep getrokken, wat a. niet goed voor de tank zelf kan zijn en b. een hels kabaal maakt.

Op de bon staat dat ik iedere week nieuwe slangen en dergelijke krijg, maar in de praktijk is het zo dat als ik er niet zelf om vraag, ik ook niks krijg. Wat ik bijzonder slordig vind.

Het gaat hier niet om een setje schoenveters, het gaat om zuurstof. Waar ik, helaas, erg afhankelijk van ben. Je zou toch denken dat daar op een verantwoordelijke manier mee om zou worden gegaan. Niets van dit alles.

Vorige maand zat er een brief bij de post. Wederom krijg ik een nieuwe zuurstofleverancier. Eéntje die wellicht nóg goedkoper is dan de huidige leverancier. Want tegenwoordig draait alles om geld.

Gisteren werd ik gebeld door de nieuwe leverancier. Géén kouwe doos voor de telefoon maar een, op het eerste gehoor, een aardige jongeman. Volgende week komt mijn nieuwe zuurstoftank.

Ik ben reuze benieuwd. Zou het beter worden?? Ik denk inmiddels wel al, dat het niet veel slechter dan dit kan zijn.

We houden onze vingers gekruist.