Ook wij komen in kerstsferen...

Ooit, en ik vind het nu heel moeilijk te geloven, was er een periode dat ik kerstkaarten schrijven leuk vond. Dat ik me verheugde op het schrijven van al die kaarten. Nu, anno 2012, kan ik me er niks bij voorstellen. 
Ik vind het namelijk een klotenwerkje. 
Én toch heb ik mezelf moed ingepraat en ben gaan zitten. 
Ik heb in fases een achttal kaarten zélf gemaakt. Maar ik weet nu al dat dat mijn laatste jaar was. Was een gehannes en gestress, terwijl de kant-en-klare kaarten zo te koop zijn. Naast dat achttal zelfgemaakte kaarten heb ik de rest afgelopen week bij het Kruidvat gekocht. 
Ik zag de kaarten in de folder en vond ze leuk. Omdat ik rond de zestig kaarten moet versturen vind ik het belangrijk dat de prijs acceptabel is. 
Het bezoekje aan de drogist, en wat was het nu helemaal; een kwartier ofzo?, was vermoeiend. Slopend. Ik was dus blij dat er verder niks op het program stond. Kaartjes kopen, en een aantal andere dingen, nu we er toch zijn, en hup weer in de auto en naar huis. 
Ik vond het overigens wel even lekker om eruit te zijn. En nóg leuker omdat ik alvast een beetje kon peilen wie en welk huisje al in kerstsferen was gedompeld. Het waren er naar mijn idee toch best nog veel. 

kerststukje van de buurvrouwen gekregen

Van de buurvrouw kreeg ik een prachtig kerststukje die ze samen met haar moeder en twee schoonzussen had gemaakt. 's Avonds bracht buurvrouw Hilja samen met haar schoonzusje Monique, die ik eveneens een buurvrouw mag noemen, het prachtige stukje langs. Heel creatief en ontzettend mooi. Van dat soort kleine attenties word ik vaak erg emotioneel. Ik ben blij dat ze aan me denken, al hoeft dat uiteraard niet. Wij wonen wat dat betreft in zo'n ontzettend fijne en attente buurt. 
Het kerststukje maakt ook dat ik nu zélf gelukkig geen stukje meer hoef te maken. En daar ben ik blij om want ook hiervoor is de puf ver te zoeken moet ik zeggen. Ik had het geloof ik ook niet gedaan; maar gewoon, net als de kaarten, een kerststukje gekocht ofzo. 

Afgelopen vrijdagochtend waren de beide moeders hier om het huis te kuisen. Alles is weer spic en span en dat betekende dus dat de kerstboom officieel in huis mag...;-)
's Middags zijn we even naar de Intratuin geweest. Dat doen we eigenlijk ieder jaar. Gewoon even de kerstsfeer opsnuiven. Kijken wat de trends van dit jaar zijn en natuurlijk nog iets meenemen voor het geval we iets moois zien. 
Ik had ook graag nog naar andere winkels willen gaan; de Action omdat dát de winkel bij uitstek is om lekker goedkoop hele mooie spullen in te slaan en even naar de Hema. Maar gezien het eerdere uitstapje naar 't Kruidvat ook al een hele bevalling was, besloten we het alleen maar bij de Intratuin te houden. 
En dat bleek achteraf een goede beslissing want ik was alweer doodop na dit alles. 
Ik vond het deze keer bij de Intratuin wat tegenvallen. Dus veel meer dan een ster voor boven in onze kerstboom en wat kralen voor in de boom hebben we op kerstgebied niet gescoord. 
Wel hebben we, uiteraard, een speeltje voor onze hond gekocht en allerlei lekkers voor zowel hond als poes. Eigenlijk is het onzin om Bennie een speeltje te kopen, aangezien zijn hondenmand vol ligt met speeltjes en hij er zelf niet eens meer bij in past, maar ach....., hij vind het ook zo leuk. 
Zodra we thuis komen staat hij verwachtingsvol op z'n achterpootjes bij de eettafel te kijken naar tasjes e.d die ik dan uitpak. Het kwispelgehalte bereikt dan een hoogtepunt als blijkt dat we ook iets voor hém hebben meegenomen. 
Als we zijn 'uitgewinkeld' bij de Intratuin rijden we langs de Mc Drive voor een bakkie koffie. Warme chocolademelk had eigenlijk mijn voorkeur, maar dat schijnen ze niet meer te verkopen. En dus heb ik het bij een cappuccino gehouden die overigens ook heel lekker was. Albert nam op zijn beurt, zoals gewoonlijk, een milkshake. 
Dáárna nog even door de wasstraat met de auto en hup weer naar huis. 

Het optuigen van de kerstboom heb ik dit jaar maar aan mijn wederhelft over gelaten. De boom ziet er prachtig uit, met de nieuwe rode kralenstreng en de gouden ster op top. Ook dit jaar blijven wij voor een neutrale kerstboom gaan; gouden en rode ballen. Dat is toch meer onze smaak en onze stijl. Hoewel ik de gekleurde ballen in de bomen, die ik nu steeds in de folders zie, ook prachtig vind. Maar niet bij ons dus. 
Albert zou een hartverzakking krijgen als de boom vol met gekleurde ballen was opgetooid. Die houdt namelijk helemaal niet van overdreven of schreeuwerige bomen. 
De guirlande met lichtjes ligt weer netjes over de schoorsteenmantel gedrapeerd en daar hebben we rode en witte balletjes tussen gehangen. Ons huisje is dus al in heuse kerstsferen. 

Vanmiddag is de kapper geweest en ik moet zeggen; hij heeft er weer z'n uiterste best op gedaan. 
Ik vind het toch iedere knipbeurt weer erg lastig om met een model aan te komen zetten, en geloof me, wat mijn coupe betreft ben ik zo veranderlijk als het weer. 
Ik had nu een site gevonden met allerlei kapsel die ik leuk vond. De 'trends' op de kapperssite vond ik simpelweg té extreem. Nee, de kapsels op deze site waren meer mijn stijl. Maar ook vond ik het weer moeilijk kiezen omdat ik simpelweg veel modellen leuk vind. 
Dus heb ik Raymon ook maar mee laten kijken en heb ik hem een vrijkaart gegeven wat mijn haardos betrof. "Leef je vooral uit."
En dus heb ik nu een héél ander kapsel dan 'normaal'. En wat ben ik er blij mee. Ik ben echt helemaal in m'n nopjes en ben benieuwd of ik het morgen net zo mooi kan stylen als hij dat heeft gedaan. In de praktijk valt dat namelijk nog wel eens tegen is mijn ervaring. 
Volgens Raymon was het echter heel eenvoudig dus ik ga ervan uit dat dat ook het geval zal zijn.