Hittegolf

Ja hoor, het is officieel een hittegolf. En nu we dat dan hebben kunnen vaststellen mag het van mij met rasse schreden koeler worden. Een flink stuk koeler zelfs. 
Ik wist altijd al dat ik een herfstmens ben. Of dat door mijn verjaardag (oktober) komt weet ik niet, maar ik vind het altijd heerlijk als we weer overgaan naar de herfstperiode. 
Dat de dagen weer korter zijn, de lampjes weer op tijd aan kunnen, dat het buiten stormt terwijl ik lekker binnen zit, kaarsjes aan (want dat maakt het in huis zo gezellig), etc etc. Ik ben dan ook echt blij dat ik in een land woon met vier seizoenen. 
Maar nu, met deze hitte, verlang ik écht naar de herfst. Ik functioneer dan ook gewoon beter. 

De afgelopen dagen heb ik veelal in de slaapkamer doorgebracht. Het enige plekje in dit huis waar het nog redelijk te doen is. De plafondventilator draait daar vierentwintig uur per dag. Non stop. En gelukkig blijft het vanwege die plafondventilator aangenaam in de slaapkamer. 
's Avonds, als het zonnetje ondergaat, kom ik tevoorschijn. Net als de kikkers in de sloot naast ons huis. Dán is het lekker buiten. Met een kop koffie strijk ik neer op onze lounge set en kom ik bij van de hitte. 
Dan pas kan ik genieten van het zomerse weer. Kijk ik tevreden toe hoe Albert het gras sproeit, de bloemetjes water geeft, en besef ik maar weer eens des te meer dat ik zo blij ben dat ik niet in een land woon waar het altijd zo warm is. 

De hitte voelt niet alleen ongemakkelijk: alles blijft aan je lijf plakken, je voelt klam en bij iedere stap die je zet hangt er een zweetdruppel aan je neus; nee ik word er ook zo pufferig en benauwd van. Nog extra naast die benauwdheid die ik als 'normaal' beschouw. Daarom heb ik de zuurstof wat hoger gezet en daardoor heb ik weer continue hoofdpijn. 
Kortom: ik vind dit maar niks. 

Afgelopen dinsdag heb ik, voor het eerst in drie jaar, weer in ons zwembad gezeten. Dat zwembad heeft Albert drie jaar geleden aangeschaft, toen het ook zo ondraaglijk warm was. 

dobberend in ons zwembad

Vorige week vroeg ik hem om dit zwembad alsjeblieft weer op te zetten. Men voorspelde voor deze week een hele warme week en ik zag de bui al hangen. 
Maar uiteindelijk heb ik er alleen dinsdagmiddag even in gezeten. Enkel en alleen omdat ik momenteel de slaapkamer als mijn favoriete plekje in huis beschouw. 

Albert kreeg het onzalige idee om 's nachts onze badkamerraam open te zetten en dan ook de slaapkamerdeur open te laten staan. 'Dan kan het lekker afkoelen,' was zijn mening. Maar zolang er geen hor voor dat raam zit, komt 's nachts dat raam niet open. Ammenooitniet. Dan durf ik 's nachts niet meer naar de wc in verband met 'beestjes'. Vooral die zwarte en groene zijn geen favoriet. Ik ben sowieso bang voor spinnen, maar OMG, de sprinkhanen kunnen hier toch groot worden. Ik zou spontaan een hartverzakking krijgen en als ik dat al niet kreeg zou ik met mijn gegil, of geschreeuw, Albert wel een hartverzakking bezorgen. Er moet dus een hor komen. Aangezien hij morgen plannen heeft om naar Musselkanaal te gaan, kan hij dus mooi meteen een hor meenemen. 

Omdat deze temperaturen ervoor zorgen dat ik de hele dag zweet, neem ik dus ook extra zout tot me. Erg belangrijk voor CF'rs. 
Doorgaans drink ik in de zomermaanden, tijdens de warmte, drinkbouillon van Maggi. En eigenlijk is dat altijd de groente-versie. Waar overigens niks mis mee is, maar Albert heeft gisteren bij de Appie Heijn de kippen-variant meegenomen. En die is toch lekker!!!! Wauw, als je dat eenmaal hebt geproefd wil je nooit groentebouillon weer. Ik vind hem HURLUKKKK.....!!! 

Een aanrader voor iedereen die ook graag bouillon drinkt met deze warmte. 

Gelukkig werden we vanavond verrast door een verfrissende regenbui. Nou ja, regenbui?? Het leek wel een hoosbui. En er zat ook iets van onweer door, maar niet ernstig, want anders had ik hier nu niet zo rustig deze blog geschreven...;-)
Van mij mag het de aankomende dagen absoluut koeler worden. Ik denk dat heel veel mensen zich daar veel gelukkiger bij zullen voelen.