kuur

En het is weer zover; ik ben weer aangesloten op het infuus voor een gezellige antibioticakuur.
Als je bedenkt dat ik een week ná het be-eindigen van mijn laatste kuur alweer een ziek gevoel had, ben ik blij dat ik het uiteindelijk toch nog vijf weken zonder heb weten uit te houden.
Leuk is anders natuurlijk, maar goed; het is niet anders en waar ik zéker heel blij om ben; ik mag de kuur gewoon thuis doen.
Eerlijk gezegd was ik bang dat de longarts zou zeggen dat hij me liever zou opnemen, gezien die vijf weken, en hij pruttelde ook wel iets tegen met de vraag of ik niet liever in het ziekenhuis wou opstarten, maar na mijn resolute NEE hield hij verder z'n mond.
Ik ben erachter gekomen dat slaap heel veel doet. Of liever gezegd; het tekort aan slaap.
Vorige week voelde ik me belabberd. Ik was hele nachten wakker omdat ik van alles hoorde en voelde kraken, piepen, sissen en tjilpen in mijn borstkas. Ik had hoestbuien van hier tot Jeruzalem en wat ik ook deed; niets hielp. De extra sterke koffie, die doorgaans nog wel eens wil helpen deed niets. Het extra inhaleren leek de boel alleen maar te verergeren, slokjes water hielp maar voor even.
Zodra ik rechtop ging zitten leek het wat beter te gaan, maar zodra ik me weer plat op bed vleidde begon de ellende weer van voren af aan.

Omdat dit probleem alleen maar voordoet als ik weer richting een kuur stieffel had ik bij een vorig polibezoek al aan mijn longarts gevraagd of ik misschien allergisch kon zijn voor de Combivent óf dat de Combivent een hoestprikkel kon uitlokken, want doorgaans beginnen de problemen zodra ik met de laatste vernevelsessie van de dag bezig ben.
Ik heb er zelf nooit zo op gelet omdat de laatste vernevelsessie altijd op bed gebeurd, terwijl ik dan een boek lees. Eigenlijk noem ik dat moment ook wel mijn  relaxmoment.  Het rustgevende brommen van mijn Porta-Neb terwijl ik ondertussen een boek lees. Het laatste wat me dan opvalt is een hoestbui....
Het was Albert die mij attendeerde op mijn hoestbuien die ontstaan tijdens die verneveling.
Zaterdag, na wederom een slapeloze, hoestende nacht achter de rug te hebben, adviseerde hij mij om die laatste inhalatie maar eens over te slaan.
Ik herinnerde me plots mijn gesprekje met de longarts die mij vertelde dat ik absoluut niet allergisch voor de Combivent kon zijn, maar mij desalniettemin een pufje voorschreef die ik mocht proberen om te kijken of dát beter ging dan die laatste verneveling.
Ik had dat pufje opgehaald bij de apotheek en het vervolgens in mijn medicijnkast weg gelegd. Misschien werd het wel eens tijd om het pufje uit te proberen...:-)
Zo gezegd, zo gedaan.
Ik inhaleerde het goedje via de voorzetkamer en zat wat verloren op bed te koekeloeren. Normaliter was dít mijn relaxmomentje, met de brommende Porta-Neb. Albert zette zoals altijd de tv aan en zapte de zenders langs. Ik kán gewoonweg niet lezen met het geluid van de tv op de achtergrond. Ik kan sowieso niet lezen als ik mensen hoor praten. Dan kan ik me simpelweg niet concentreren.
En dus ging ik meteen liggen. Gek genoeg hoorde ik niks tjilpen, kraken of piepen en bleef het rustig in mijn borstkas. Hetzelfde geldt voor de hoestbuien. Nagenoeg niets. Zou de Combivent dan echt deels schuld hebben aan mijn hoestbuien??
Ik heb die nacht heerlijk geslapen, en Albert met mij.
Gek hoe belangrijk een nachtje goed doorslapen is. Ik voelde me zondag stukken beter dan de dag daarvoor, toen ik me brak en ellendig voelde van wéér een nacht doorhalen.
De nachten dáárop begon ik héél langzaamaan weer meer te kuchen en te hoesten. En als ik op mijn linkerzij lig hoor ik ook weer rochelende geluiden. Hoe irritant!!!
Kortom; een belletje richting Groningen om een kuurtje los te peuteren was geen overbodige luxe.

En dus heeft Albert mij vanavond aangesloten om de infectie weer te lijf te gaan.
De vorige kuur was er vooral één van bijwerkingen en ik hoop van ganse harte dat me dat deze keer bespaard blijft. Want anders duren die drie weken behoorlijk lang.
En als ik dan ook nog eens de nachten gewoon slapend door mag brengen; ben ik een heel gelukkig mens.