nog maar een weekje te gaan

Morgen ben ik alweer twee weken met de kuur bezig en dus kan ik met een gelukzalige glimlach zeggen: "Ik hoef gelukkig nog maar een week".
Hoewel ik deze keer beduidend minder last van bijwerkingen heb, ten opzichte van de vorige kuur, moet ik zeggen dat ik nu toch wel een beetje begin in te kakken. Ik ben moe. Zo enorm moe!!
Ik zou met gemak het klokje rond kunnen slapen en ik geef daar ook maar zoveel mogelijk aan toe.
Het is immers toch geen weer om buiten 'te spelen', hahaha.
Ik herken het overigens wel; altijd rond de derde week van een kuur krijg ik het voor m'n kiezen, waarschijnlijk begin ik de aankomende week ook weer meer te hoesten. Het hoort erbij. Niet dat het leuk is, maar goed, het is niet anders.

Gisteren en vandaag is Albert naar de bakkerij te werken en omdat ik nu ook nog eens met de kuur zit, komen mijn ouders 's avonds langs om mij mee te helpen met de broodmaaltijd.
Mijn moeder vind het best eng om in het donker hier naar toe te rijden en de dichte mist waar we al een week mee te kampen hebben maakt het er voor haar niet beter op. Dus moet mijn vader ook mee.
Die vind dat echter niet erg, want hij laat, als ik mijn brood eet, onze Jack uit. Die helemaal dol word als hij "opa" in het vizier krijgt.
Het scheelt mij allemaal weer.
Mijn moeder ruimt de broodmaaltijd weer af en dan gaan ze weer richting huis.
Ik ben blij en vooral dankbaar dat ze dit voor mij willen en kunnen doen. Maar het maakt mij ook maar weer eens pijnlijk duidelijk dat ik helaas niet meer zelfstandig zou kunnen wonen. Dat zou te zwaar zijn.
En die wetenschap maakt toch wel dat ik even slikken moet.

Aanstaande zaterdag hebben wij een zogenaamd Tirolerfeestje bij één van onze buren. Het lag in de bedoeling om deze week met Albert naar een feestwinkel in Emmen te gaan en daar wat Tirolerkleding te huren, maar zoals ik me nu voel moet Albert maar alleen gaan. En wie weet houd ik het wel gewoon bij een Tirolerhoedje, want om me nu uitgebreid op te doffen voor het feest heb ik de puf niet voor.
Wel leuk overigens; een themafeest. Onze buurman viert ieder jaar z'n verjaardag met een themafeest. Vorig jaar was het thema Glitter & Glamour.
Ik ben dan ook reuze benieuwd hoe de rest van de gasten eruit zien. Want reken maar dat iedereen z'n best zal doen er zo Tiroler-achtig uit te zien als maar mogelijk is.
Ik zou dus zeggen; foto's volgen ongetwijfeld....!!!!