Welkom Alyssa

Mijn FaceBook en Hyvesvrienden hebben het ongetwijfeld al gelezen; gisteren 6 juni is mijn nichtje Alyssa Sylvie geboren. 
We wisten dat er 'iets' ging gebeuren want mijn schoonzusje moest zich gisterochtend om zeven uur al in het ziekenhuis melden omdat ze ingeleid zou worden. 
Een spannende, zeer spannende dag brak aan. 

Gisteren was bovendien mijn schoonvader jarig. Die vierde zijn 65e verjaardag. 
We hadden besloten zolang er geen nieuws uit het ziekenhuis was gekomen dat de kleine geboren was, we gewoon naar de verjaardag zouden gaan. Mijn broertje wist dat we daar waren en zou ons dus op de mobiel bellen. 
Even na negen uur ging dus de telefoon; de kleine was er. 
Je word dan toch even overspoeld door emoties. Ook al zaten er andere mensen bij. 
Het is zoiets groots, zoiets wonderlijks, zoiets speciaals, daar blijf je gewoon niet droog bij. 

Alie en Alyssa

 

Alyssa Sylvie Sanders

Deze baby is zo enorm gewenst. En ook al is het voor iedereen heel speciaal om een nieuw klein mensje in de familie te mogen verwelkomen, voor mij, voor Albert, voor mijn familie voelt dit extra speciaal. 
Als ik gezond was geweest had ik ook graag kindjes willen krijgen. Een speciaal mensje dat écht van jou is. Die negen maanden in je buik heeft mogen zitten. Die jíj hebt gevoed. Die jij op de wereld hebt mogen zetten. Heel veel mensen nemen dit voor automatisch, vinden het logisch om kinderen te krijgen. Ze vergeten dat dát het écht niet is. 

Nu, 2012, ben ik er niet meer zo mee bezig. 'k Vind het ook helemaal niet erg meer om kinderloos te zijn en te blijven. Ik ben gewoon enorm dankbaar dat ik dit in ieders geval mag meemaken. Dat ik dat kleine hummeltje zien mag, bewonderen mag, koesteren mag. 
Ze is zóóóooooo zacht. En zoóóóooo mooi. Ze is nog mooier dan ik had kunnen bedenken. 
Ze heeft, zoals ik eerder al melde, haar. Een flinke bos donkere haartjes piepen onder het mutsje uit. 
Ze is klein (47 cm) maar fijn. Slanke vingertjes, beweeglijke teentjes. Alles zit erop en eraan. 
Ik kan wel uren naar haar kijken.
Vandaag keek ze terug. Althans, ze had haar oogjes open, of ze me echt zag is een tweede natuurlijk. 
Ze is een dag oud en ik ben nu al helemaal verliefd op haar. Ik noem haar mijn kleinste, nieuwe vriendinnetje. 

Albert met Alyssa

Het was gisteren een drukke hectische dag. Zo druk en hectisch dat ik vanmiddag alles maar heb ingehaald door flink bij te slapen. 
Morgen neem ik een 'vrije' dag. Ik ga helemaal niets doen. Maar zaterdag, ja zaterdag moet ik toch écht even weer de kleine Alyssa bewonderen. 
*zucht* Is het leven niet mooi?????