Van alles wat....

Vanavond ben ik verlost van het infuus; hiep hiep hoera!!!! Altijd zo fijn om weer vrij rond te lopen.
Ik word soms, tijdens een kuur, helemaal kriegel van al die draadjes en snoeren. Maar het zit er weer op en ik ben er blij om.
Of ik heel erg opgeknapt ben?
 ...Uh...., dat vind ik toch wel moeilijk te zeggen. Het zal áltijd íets beter zijn dan vier weken geleden,  maar ik vind dat ik nog steeds veel hoest en er veel sputum loskomt. Dus tja, zeg het maar....!

Vandaag werden wij gebeld door ene Erik. Hij schijnt de kok van rtv Drenthe te zijn. Én eigenaar van buffetrestaurant De Schaopwas in Eext. We wisten dat we vorige week een buurtbarbecue voor 30 personen hebben gewonnen, maar waren allen in de veronderstelling dat de barbecue gewoon hier, in onze straat, zou plaatsvinden.
Maar nee, het word nog leuker; we gaan met z'n allen naar dit prachtige restaurant en zullen daar gaan barbecuen op een boot.
Het toeval wil dat tv-kok Erik vorig jaar, tijdens de zomer, eens per week op tv te zien was met een barbecuegerecht. Dat vond altijd plaats nabij een water, alsof hij op een steiger stond. Toen heb ik me vaak afgevraagd waar dit werd opgenomen; het zag er altijd zo vredig, rustig en sereen uit. Wat een prachtige locatie om te barbecuen dacht ik iedere keer.
Nú weet ik dus dat het bij het restaurant De Schaopwas was, en dat het dus óp het water plaatsvond in plaats daarnaast.
Ik moet zeggen dat ik plots de prijs dus wel héél leuk ben gaan vinden. Wij, Albert en ik, hebben immers nog nooit op het water gebarbecued en zijn dan ook reuze benieuwd.
Verwacht word dat we de 14e juli aan zullen schuiven op de barbecueboot om er een klein feestje van te maken. Het is de enige datum in juli die bij de meeste mensen nog open staat. En augustus word sowieso heel moeilijk want dan zijn de meeste buren ook nog eens met vakantie.

Zondag was het vaderdag en dus ben ik naar mijn ouders geweest. Albert moest naar de bakkerij te werken en het leek mij daarom een goed idee om die dag richting Tweede Mond te gaan.
Altijd gezellig zo'n dag. Maar wel heel vermoeiend en het betekend dan ook altijd dat ik de volgende dag moet bijkomen. Niet dat ik dat erg vind, ik heb het er graag voor over.
Mijn broertje en schoonzusje kwamen ook langs. Ze probeerden voor de eerste keer de kinderwagen uit. Kleine Alyssa lag heerlijk in de bak te soezen.
Ze was voor het eerst bij mijn ouders thuis en ook dat is voor iedereen natuurlijk weer een hoogtepuntje. Mijn ouders paradeerden als twee trotse pauwen in de rondte. Met een glimlach van oor tot oor genoten ze van dit moment.
Toen het bijna tijd voor haar flesje was begon ze te huilen en besloten de trotse ouders weer naar huis te lopen. Het staat ze goed, dat wandelen achter de kinderwagen.

's Avonds heb ik bij mijn ouders het discutabele spel van ons Oranje-elftal gekeken. Het was om te huilen, zo slecht.
Hoewel je enigszins hoop blijft houden, weet je eigenlijk diep in je hart al dat het niks meer wordt. En dat was dus ook zo. Portugal was Nederland een paar maten te groot.
Maar aan de andere kant; als je zo slecht voetbalt verdien je het ook niet om Europees Kampioen te worden.
Mijn onbescheiden mening is dat er helaas te veel ego's in dit elftal zitten. Het zijn stuk voor stuk over het paard getilde mannetjes die een té hoge dunk van hunzelf hebben. Met Arjen Robben voorop!!!
Het betekende in veel straten, en dus ook in onze straat, dat de oranje-artikelen weer in een doos kunnen en weer voor twee jaar op de zolder opgeborgen kunnen worden.
Vandaag zijn er al een paar mensen geweest die onder het toeziende oog van de camera van rtv Drenthe het één en ander verwijderd hebben.
De sfeer is gelijk in één keer omgeslagen; de pret is voorbij.
Wij laten de oranje-tent nog staan want die is nog steeds het decor voor leuke activiteiten en ach, er zullen heus nog wel wat wedstrijden in de tent bekeken worden.