De schapenwei

Twee jaar geleden besloot onze gemeente borger-odoorn dat gras, dat onder 'gemeente-grond' viel, te laten begrazen door schapen. Jawel, je hoort het goed. En dat allemaal onder het mom dat het natuurlijk zoveel goedkoper is dan het inzetten van de gemeentemaaier.

Wie kan zich de hitte van 2010 niet meer herinneren??? Toen werden de arme schapen voor het eerst ingezet.
De schapenboer plaatste de dieren op wat lege bouwkavels in onze straat en ging er weer vandoor. Niet lang daarna bleken de watertonnen van de dieren leeg te zijn. Misschien door de hitte, maar nog waarschijnlijker dat de dieren al het water zelf opgeslobberd hadden. In ieders geval waren er een paar mannen uit de straat, waaronder mijn eigen mannetje, die de dieren weer vers water gaven.
Het zag er zielig uit. Maar liefst tweehonderd schapen met een redelijk dikke mantel aan, die in de blakende zon stonden te bakken, zonder een ziertje schaduw in hun nabijheid.
Maar hoe zielig ook voor de dieren, wij, de directe buurtbewoners hadden ook last van dit groene idee van de gemeente. We werden overspoeld met vliegen. Van die hele dikke, met een groenige glans. Brrrrrr.....!!!
En als je buiten zat rook je de, niet al te frisse geur, van schapenpoep. Vooral de bewoners die de schapen direct achter hun woning hadden lopen, kampten met dit probleem.

Een paar dagen later kwam de schapenboer met z'n hond en werden de schapen verplaatst naar een ander stukje Valthermond. Tot onze afschuw zat er een jong schaap vast in het gaas van het gammele hek dat als omheining diende. De schapenboer ging er notabene vandoor zonder de boel goed te controleren. Hij WIST niet eens dat er een schaap vastzat.
Wederom kwamen enkele buurmannen in actie om het arme schaap te bevrijden. Die, toen hij eenmaal vrij was, snel achter z'n wollige vriendjes en vriendinnetjes aan rende. Dat de schapenboer niet heel veel om z'n schapen geeft bleek wel dat tijdens die zelfde zomer hier in de sloot, in onze woonwijk, een dood en al behoorlijk opgezet kadaver ronddreef. Wederom had de man niets in de gaten gehad. Nu was er echter niemand die deze taak op zich wou nemen; het verwijderen van het schapenlijk, en dus werd de schapenboer aangesproken op het kadaver. Het was zíjn schaap dus mocht hij ook de rotzooi opruimen.

Vorig jaar, voorjaar en zomer, stonden de schaapjes weer vrolijk in de straat en werden ze, zodra ze hier de boel kaal gevreten hadden, op andere stukjes grasland in ons dorp gezet. We zagen het allemaal weer hoofdschuddend aan. Gelukkig was 2011 geen al te warme zomer dus dat viel voor de schapen weer mee. En voor ons ook een beetje. De stank bereikte ons nét niet, maar wel weer de mensen die de schapen pal achter hun woning hadden lopen.
Wel werden we weer overspoeld met vliegen. De vliegenmepper maakte overuren.
En zoals verwacht staan ook dit jaar de schaapjes weer in onze straat. Sinds twee weken wel te verstaan.
Vorige week kregen we tal van positieve reacties van mensen die op ons feestje kwamen en niet wisten dat er schapen in onze straat aanwezig zijn. 'Wat leuk. Wat gezellig,' klonk het her en der.
Tja, het is maar wat je leuk en gezellig vind natuurlijk. Voor de kindjes in onze straat is het leuk inderdaad. Die genieten van dat beestenspul en ach, die weten ook nog niet wat overlast is natuurlijk.

Afgelopen week, toen het nog stralend mooi weer was, ging Albert even foto's maken van de schapenbende. Er zitten namelijk ook hele kleine tussen EN  er zijn er zelfs een paar drachtig; dus dat beloofd nog wat.

Maar toen ik de foto's 's avonds zag, die Albert had gemaakt van de buurtschapen, verscheen er wel een glimlach op mijn gezicht en kan ik toch niet anders dan concluderen dat het wel heel moeilijk word om je te ergeren aan het schapenspul als je deze foto's ziet.
Ja toch??