Ik ben woensdag zó fanatiek bezig geweest tijdens het blazen van mijn longfunctie, dat ik er een pijnlijke long aan over hield.
Eigenwijs, en anti-ziekenhuis (en alles wat daar mee te maken heeft, zoals je in mijn vorige blog kon lezen), besloot ik dit maar niet tegen de longarts te zeggen. Ik heb wel vaker pijntjes in die contreien en over het algemeen gaan dat soort pijntjes ook vanzelf weer weg.
Maar nu zijn we al een paar dagen verder en heb ik nog steeds last. Het hoesten doet me zeer en daarom heb ik de Paracetamolletjes met coffeine maar weer eens opgezocht.
Vandaag (vrijdag) vierde onze buurvrouw haar verjaardag en wij waren uiteraard uitgenodigd.
Maar laat ik eerlijk zijn; ik voel me niet zo tof. De pijn zit sinds vandaag niet alleen in mijn long, maar ook in mijn schouder. Bovenop en aan de voorkant.
Als ik aan Albert vraag of hij misschien denkt dat dit nog een staartje van de verkoudheid van vorige week kan zijn, schudt hij z'n hoofd en zegt: 'ik denk dat dit door het blazen veroorzaakt is. Ik kon het aan je gezicht zien toen het er in schoot.'
En hoewel dit waar is, vind ik het wel erg vreemd dat de pijn zich nu uitbreid naar boven.
Ik heb dus voor mezelf besloten dat ik dit weekend aankijk, mocht ik maandag nog steeds last hebben, dan zal ik toch even naar Groningen bellen en vragen wat hun er van vinden.
Ik ben dus vanavond ook niet naar het feestje van de buuf geweest.
Morgen zal onze jaarlijkse buurtbarbecue plaatsvinden. Ik hoop dat ik me fit genoeg voel om daarbij aanwezig te zijn. Zoals het nu lijkt heb ik nog niet veel zin. Maar dat zal ook wel komen omdat de rechterkant nu pijnlijk is.
Afwachten dus maar. Wordt vervolgd.......
Geen opmerkingen:
Een reactie posten